۱۳تیرماه روز ملی دماوند
برای ایرانیان دماوند نه فقط یک کوه و بلندترین قله که شکوه و عظمت است. این کوه در اساطیر ایران جایگاه خاصی دارد و مظهر و نماد پایداری و استواری ست. دماوند چنان اهمیتی دارد که کوه دماوند در تاریخ سیزدهم تیرماه سال ۱۳۸۷ به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در فهرست آثار ملّی ایران ثبت گردید.
دماوند کوهی در شمال ایران است و یکی از دلایل اهمیتش ارتفاع ۵۶۱۰ متریش است که آن را تبدیل به بلندترین کوه ایران و خاورمیانه و بلندترین کوه آتشفشانی آسیا کرده است. این کوه در جنوب دریای خزر در ۶۹ کیلومتری شمال شرقی تهران و ۲۶ کیلومتری شمال غربی شهر دماوند قرار دارد. دماوند آتش فشان مطبق و نیمه فعال است که چندین چشمه گوگردی و چشمه های آب گرم، نیمه فعال بودن این آتشفشان را برایمان ثابت می کنند. این کوه حدود ۳۸۵۰۰ سال قبل تشکیل شده و بیشترین فعالیت های آتش فشانی اش مربوط به ۱۰۰ هزار سال قبل بود که باعث شکل گیریش شد.
دهانه آتش فشان این کوه حدود ۴۰۰ متر قطر دارد و روی آن را دریاچه یخ زده ای پوشانده است. در قله این کوه در پهلوهای شمالی و جنوبی نشانه هایی از دهانه های قدیمی و کاسه های آتشفشانی هم دیده می شود و قطر کاسه شمالی آن ۹ کیلومتر است. در ارتفاعات دماوند در فصل تابستان دمای هوا یک تا ۲ درجه زیر صفر و در زمستان ۶۰ درجه زیر صفر است.
